- 1399-03-30 14:39
- كد محتوا:12692

فروردین در زبان کهن ایرانیان یا اوستا معانی گوناگون دارد. از جمله:
1- از ریشه ی فرور(Faravar) گرفته شده که در کتاب اوستا یکی از نیروهای پنهانی همراه آدمیان است که پس از مرگ با دو نیروی دیگر با نامهای جان و دین به سوی آخرت یا جهان مینو میرود اما در آغاز هر سال، برای نظارت بر زندگی دنیایی خود به زمین بازمیگردد و ده شبانه روز بر روی زمین میماند. پیشینیان ما به مناسبت فرودآمدن ارواح گذشتگان خود بر روی زمین، جشن میگرفتند و به همین جهت، نوروز را فروردین گویند.
2- این لغت از دو واژه ی فر(Far) به معنی پیش و ور(Var) به معنی پوشاندن، نگهداری و پناه بخشیدن اقتباس شده است. در آیین گذشتگان، فرور، نیرویی است که خدا برای نگهداری مخلوقات نیک خود قرارداد و سراسر آفرینش نیک از پرتو آن پایدار است.
در دین زرتشتی پیش از آنکه خدا جهان خاکی را بیافریند، فرورِ نیروهای نیک آفرینش را در بهشت آفرید و هر یک را به نوبه ی خویش برای نگهداری از مخلوقات نیک، هنگام تولد با او به این جهان میفرستد. فرور پس از مرگ آن نیروی نیک، به بهشت برمی گردد ولی هیچگاه کسی را که نگهبان او بوده فراموش نمیکند و سالی یکبار به یاد او، به زمین میآید. گذشتگان حضور جمعی این نیروهای نیک را مایه ی خیر و برکت میدانستند و برای آن جشنهای چندین روزه میگرفتند (پورداود، 1356: 1/ 55 -53).
3- در تقویم پیشینیان علاوه بر نام ماه ها، هر روز نیز نام مخصوصی داشته است. فروردین نام روز 19 هر ماه نیز هست. هنگامی که نام ماه و روز یکسان میشد، مردم ایران جشن میگرفتند و اعمالی از قبیل پوشیدن لباس نو که نشانه ی تازگی و برکت است و دیدن گله ی گوسفندان و اسبان را که نشانه ی کار و تولید است انجام میدادند و سالی سراسر خوشی را آرزومیکردند.
4- بعدها نام اولین ماه سال شمسی را فروردین گذاشتند زیرا در این ماه، آفتاب در اولین برج فلکی قرارمیگیرد و بادهای نیکو در این ماه شروع به وزیدن میکند.
شاعران نیز با توجه به این اعتقادات شعر سروده اند:
گرفت از ماه فروردین جهان فر |
|
چو فردوس برین شد هفت کشور عنصری |
|
وقت آنست که مردم ره صحرا گیرند |
|
خاصه اکنون که بهار آمد و فروردینست
|
|
|
|
سعدی |
(برهان تبریزی، 1383: ذیل فروردین).
منبع: رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.